1. Όποιος προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας σε ανήλικο ή σε πρόσωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, εφόσον τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη βάσει νόμου, δικαστικής απόφασης ή πραγματικής κατάστασης, συνοικούν με τον δράστη ή έχουν μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας, τιμωρείται: α) για την πράξη του άρθρου 237 παράγραφος 1 εδάφιο α΄, με φυλάκιση από ένα ως πέντε έτη και χρηματική ποινή, β) για την πράξη του άρθρου 238, με φυλάκιση από δύο ως πέντε έτη και χρηματική ποινή, γ) για την πράξη του άρθρου 239 παράγραφος 1, με φυλάκιση από τρία έως πέντε έτη και χρηματική ποινή δ)για την πράξη του άρθρου 239 παράγραφος 3 κάθειρξη έως δεκαπέντε έτη και ε) για την πράξη του άρθρου 240, με κάθειρξη από δέκα ως δεκαπέντε έτη.
2. Οι ίδιες ποινές επιβάλλονται όταν η πράξη τελείται σε βάρος του συζύγου κατά τη διάρκεια του γάμου ή σε βάρος του συντρόφου κατά τη διάρκεια της συμβίωσης. Η τέλεση της πράξης σε βάρος εγκύου συνιστά επιβαρυντική περίπτωση.
3. Με την πρόκληση σωματικής βλάβης σε βάρος ανηλίκου κατά την παράγραφο 1 στοιχείο α΄ εξομοιώνεται και η τέλεση των πράξεων των προηγούμενων παραγράφων ενώπιον ανηλίκου.
4. Με την πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την παράγραφο 1 στοιχείο γ΄ εξομοιώνεται και η μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση σε βάρος των προσώπων της πρώτης παραγράφου.
